27

خیلی وقته از اظهار نظر تکراری راجع به چهره "معصومم" خسته شدم . نمی دونم چرا با وجود اینهمه شرارت و خشم و عصبانیت و نچسب بودن درون من ، همه کسانی که منو می شناسن معتقدن چقدر چهره ام مظلوم و معصومه ! دنبال یه راهکارم برای اینکه معصومیت چهره ام رو عوض کنم بخصوص وقتی توی اوج خوشحالی هستم ویه نفر نظر میده که توی چهره ات غم خاصی موج می زنه ! واقعاََ  دلم میخواد یه نفر باهام آشنا بشه که این کلمه معصوم رو در مورد چهره ام بکار نبره  چون معصومیتی نیست. این القای حس معصومیت چهره من به خودم ، باعث شده که خیلی وقتها از موقعیت هایی دور بمونم که دلم خواسته توش باشم یا توی جاهای رسمی منو در حد یه بچه ترسو نشون بده یا منو از اینی که هستم ساکت تر و درون گرا تر نشون بده .

---

از پنج شنبه تا غروب جمعه صادق با من بود بهش گفتم اجازه بده تاسوعا عاشورا بیاد اینجا گفت نه ! دوسال بود که روز عاشورا بچه با من بود و بعدالظهر عاشورا که میشد خانوادگی می نشستیم و هرکدوم یه نقاشی می کشیدیم . امسالم مدتهاست هی می گفت مامان کی روز نقاشی دسته جمعی میرسه ؟ خیلی مزه میده هر سه تامون با کلی مدادرنگی و مداد شمعی و آبرنگ و ... وسط هال پهن می شدیم و هرکدوم نقاشی طولانی و با جزئیاتمونو می کشیدیم و آخر سر بهم نشون میدادیم واقعاَ بامزه بود و یادگاری خوبی میشد .معمولا با موضوع عاشورا یا چیزای دیگه ....خلاصه امسال این رسم اجرا نمیشه ...

---

 راستی نگفتم که از کتابخونه زنگ زده بودن به سید و گفته بودن می خواهیم شما رو بعنوان خانواده نمونه کتابخوان معرفی کنیم ! حالا مشکل اینجا بود که صادق عضو کتابخونه نبود و فقط گهگاهی که با من می  اومد از عضویت من یکی دو تا کتاب بر میداشت ... چون معمولاً کتابهایی که براش می خرم زیادتره . بعد این خانمه مسئول کتابخونه به سید گفته بود بیاین و برای پسرتون هم ثبت نام کنید که خانواده تکمیل بشه . 

خلاصه روز پنج شنبه من با این غصه گذشت که حالا اگر بریم برای بچه ثبت نام کنیم و فامیلیش فرق داره اینا با خودشون چی میگن؟ می فهمن ما ازدواج دوممونه و من طلاق گرفتم و .... آخه خانمهای مسئول کتابخانه که من و سید رو هفته ای یکبار می دیدند یه جورایی با ما آشنا بودن و حسابی سید رو تحویل می گیرن . نه که محبوبیتش بالاست (!) ... بخاطر اینکه از بس سید کتابهای جنگ رو می خوند اینا کنجکاوانه از جبهه رفتنش تو 14 سالگی و جانبازیش و الانم استاد دانشگاه بودنش و .. پرسیده بودن از خودم ... و بعد از اون عضویت رایگان کشوری براش اختصاص دادن (انگار برای ایثار گران و جانبازان همچین امتیازی هست ) و یه جوری به ما نگاه می کردن که انگار ما خوشبخت ترین زوج جهانیم و به محض رسیدنمون به کتابخونه برای خدمت رسانی به آقای دکتر از هم پیشی می گرفتن به طرز عجیبی! 

برای همین دوس نداشتم بفهمن که ما هرکدوم یه بار طلاق گرفتیم و اونم بچه مشترکمون نیست و بعدش کلاً پای من به کتابخونه ای که مث یه گنجه برام بریده میشه و دوس ندارم جایی برم که خانمای فضولش از زندگی خصوصیم خبر داشته باشن و نگاهاشون  به سید عوض بشه ... ( عجیبه که چه مسائل کوچیکی می تونه کل امنیت روحی و اجتماعی منو از بین ببره ) بهرحال اونقدر غصه خوردم و حتی به سید گفتم اصلا نمی خواد مارو معرفی کنن بگو ما منصرف شدیم ... آخرش بعد از کلی استرس ، سید رفت و به اسم سید محمد صادق (فامیل خودش ) براش عضویت باز کرد اونا هم شناسنامه کارت ملی نخواستن ....حالا تو دلم هول و ولا افتاده که اگر بخوان مراسم بگیرن و مارو معرفی کنن تو هفته کتابخوانی ممکنه بابای صادق هم تو جلسه باشه ( بخاطر ارتباط کاری ) بعد اسم بچشو تحریف کردیم  چی میگه ؟ آبرو ریزی نکنه ؟!  اصلا نخواستیم خانواده کتابخوان ..... خلاصه این از استرسمون بجای خوشحالی و افتخار !