لالالالا عزیز ترمه پوشم کجا بردی کلید عقل و هوشم؟
لالالالا که لالات بی بلا باد . خودت ملا، قلمدونت طلا باد
گل سرخ منی زنده بمونی ز عشقت کرده ام من باغبونی
تو که تا غنچه ای بویی نداری همین که گل شدی از دیگرونی
لالالالا گل قالی بابات رفته که جاش خالی
لالالالا گل زیره بابات رفته زنی گیره
لالاییت کرده ام با دست خسته که دست مادر پیرت بگیری
لالاییت کرده ام خوابت نمیاد بزرگت کرده ام یادت نمیاد
لالالالا که لالات کرده ام من . نگا بر قد و بالات کرده ام من
لالالالا که لالات بی بلا باد نگهدار شب و روزت خدا باد